Hindistan Başbakanı Narendro Modi ve kabinesi devlet kontrolündeki havayolu şirketi Air India'nın tamamının ya da bir bölümünün satılarak özelleştirilmesine onay verdi. 1946 yılında kurulan Air India'nın London Heathrow Havalimanı yanında ticari bir mülkü, Tokyo, Hong Kong ve Nairobi'de de arazileri bulunuyor.
Öte yandan, bürokratik bir enkaz olarak da nitelenen Air India aynı zamanda borç batağında. 5 şirket iştiraki ve bir ortaklıkla birlikte 27 bin çalışana sahip olan Air India sürekli zarar yazıyor ve toplam borcu da 8 milyar dolar oldu.
Şirketin özelleştirilmesi borç içinde yüzmesinin yanı sıra politik olarak da kolay görünmüyor zira yaklaşık 20 yıl önceki deneme muhalefetin itirazı nedeniyle başarısız olmuştu. Modi hükümetinin satış sürecini nasıl işleteceği de bilinmiyor. İstenen fiyat başta olmak üzere, birikmiş borçlarla ilgili tasarruflar henüz muallakta.
Arap sermayesinin de destekliği, IndiGo ve SpiceJet gibi düşük maliyetli havayolu şirketleri Air India'nin pazar payını yüzde 35'ten yüzde 13'e indirmiş durumda.
FIRSAT MI ENKAZ MI?
Hindistan Sivil Havacılık Eski Genel Müdürü Kanu Gohain de bu duruma dikkat çekerek, "Air India'yı tüm varlıkları, iştirakleri ve diğer unsurlarıyla tamamen alacak birilerini bulmak birikmiş borç yüzünden çok zor." dedi. Halk da vergilerinin verimsiz ve yetersiz kullanımından dolayı şikâyetçi.
PEKİ AİR INDİA'YI KİM, NEDEN ALMAK İSTESİN?
Uzmanlara göre en büyük neden şirketin uluslararası rotaları ve en kalabalık havalimanlarındaki hakları. Ayrıca, yer hizmetleri servislerinin yanı sıra firmanın kurum içerisindeki mühendislik kalitesine de dikkat çekiliyor.
YATIRIMCILARIN NEGATİF TEPKİSİ
Ülkenin en büyük ticari havayolu şirkeri IndiGo geçtiğimiz günlerde Air India'ya satışa çıktığı an talip olabileceğini açıklamıştı ancak yatırımcıları bu duyuruya pek iyi tepki göstermedi. IndiGo hisseleri yüzde 8 düşerek şirketin piyasa değerinden 500 milyon dolar yemişti.
IndiGo'nun sahiplerinden iki milyarder Rahul Bhatia ve Rakesh Gangwal, yatırımcıları teskin etmek için Air India'ya olan ilgilerinin kıtalararası tarifelerde düşük maliyetli uçuş planı çerçevesinde olduğunu belirtmiş ve bu alanda uzun uzadıya beklemeden büyümek için önemli bir fırsat olarak nitelemişti.